خیلیا فکر می‌کنن مردم دنبال کارای خفن هستن اما داستان اینه که خیلیا فقط دنبال یه راهی‌ هستن که دخلشون رو پر کنن ! مثلا یه کاری مثل ورود داده یا همون دیتا اینتری که دیگه اکثر وقتا با هوش مصنوعی و سیستمای خودکار انجام می‌شه ولی بازم اگه یه جا باشه که نیاز به تایپ دستی از رو کاغذ باشه و ساعتی۳۰۰ هزار تومن بده شک نکنید که کلی آدم پیدا میشن که حاضرن روزی ۱۰ ساعت پشت سیستم بشینن و فقط تایپ کنن !

بازار فروش اجناس دست‌ دوم و ارزون‌ خریدن و گرون‌ فروختن هم دیگه شلوغ شده خیلیا خودشونو انداختن تو این کار چون دوستش دارن نه فقط به خاطر پولش.

حالا اگه دنبال یه راه درآمدی کم‌ رقیب میگردی باید بری سراغ کارایی که مردم ازشون فراری‌ هستن اون کارایی که بقیه میگن نه این به درد نمیخوره یا خطرناکه مثلاً نظافت و شیشه‌ پاک کردن ساختمون‌های بلند و بریدن درختای بزرگ یا کار روی دکل برق البته بعضی از این کارا نیاز به آموزش و مجوز دارن ولی خب به همون نسبت درآمدشون هم خوبه.

پس خلاصه‌ اینه: بعضی وقتا پول تو کارای به‌ ظاهر سخت و نه‌ خیلی جذابه، نه تو چیزی که همه دارن دنبالش میرن 😉
#کارسخت_درآمدخوب

جهت دسترسی کامل اشتراک تهیه کنید

جهت دسترسی کامل اشتراک تهیه کنید

جهت دسترسی کامل اشتراک تهیه کنید

سال ۹۶ فقط ۱۸ سالم بود نه پولی داشتم، نه پارتی، نه حتی یه آشنای درست‌ حسابی که کمکم کنه فقط یه لپ‌ تاپ قدیمی داشتم و یه باور لجباز ته دلم که می‌گفت می‌تونی از هیچی همه‌ چی بسازی خودمو ۶ ماه تو اتاقم حبس کردم
از صبح تا شب فقط دنبال یادگیری و کار بودم
رفتم سراغ فروش اینترنتی توی دیجیکالا و هر جایی که فکر میکردم ممکنه جواب بده هیچ‌ کس دور و برم حتی نمیفهمید دارم چی کار می‌کنم.
۶ ماه گذشت...
۳۵۰ ملیون درآوردم از فروش و چندتا کار دیگه
پول اومد ولی تازه فهمیدم سخت‌ ترین بخش ماجرا پول درآوردن نیست نگه داشتنشه.آشناها ازم پرسیدن چطور این کارو کردی؟ همین باعث شد به فکر مشاوره دادن بیوفتم به عموم مردم از اینم یه ۷۰ ملیونی در اومد
ولی… تنها شدم
همه دورم بودن ولی هیچ‌ کس باهام نبود
فکر می‌کردم دیگه تهِ موفقیتم ولی هنوز نمی‌دونستم زندگی قراره چی نشونم بده.
سال ۹۹
بازار داغون بود دلار بالا پایین می‌رفت همه داشتن میزدن به دل بازار کریپتو.
منم وسوسه شدم
با خودم گفتمالان وقتشه که بزنی تو کار بزرگ
همه‌ی سودم رو گذاشتم رو یه پروژه ارز دیجیتال و یه فیوچر زدم و همه پولم و زحمت هام عملا دود شد و پرید.
تو کمتر از یه سال برگشتم به نقطه صفر
نه پول نه سرمایه فقط یه دل پر از حس باخت
رفتم سراغ اون کاری که همیشه ازش فرار می‌کردم رفتم سر کار
تو یه شرکت سرمایه‌ گذاری تو پاسداران
اونجا فهمیدم پولای واقعی چطوری جابجا می‌شن
اولین بار تو زندگیم بود که یاد گرفتم بلند مدت فکر کنم
حقوق خوبی داشتم، ولی چیزی که یاد می‌گرفتم اون ارزشمند ترین چیزی بود که تا حالا داشتم.
سال ۱۴۰۲
دوباره برگشتم به ساختن ولی این بار بی‌صدا
نه پُز دادم، نه نمایش
فقط محصول ساختم برای آدمای واقعی
یه سال گذشت کل پروژه‌هامو فروختم
بدون هیاهو ولی با لبخند.
الان ۱۴۰۴ هست
الان دیگه برای پول نمی‌سازم. برای آزادی میسازم.
برای اینکه خودم باشم.
برای اینکه دست هیچ‌ کس روی شونه‌ من نباشه جز خودم.
هشت سال گذشت.
افتادم، شکستم، دوباره بلند شدم
و حالا می‌تونم بگم تازه فهمیدم مسیر واقعی که حالم و خوب میکرد از کجا شروع می‌شه.